Daar zit ik dan, op het balkon van mijn nog maar amper ingewoonde appartementje. De dame des huizes is een weekje naar Italië om haar familie te bezoeken en zodoende breng ik deze week in eenzaamheid door. Soms ook wel fijn, om op jezelf te zijn.
Dat is een mening die menig triatleet met mij zal delen, je maakt namelijk een hoop uren alleen door in het water, op de fiets en benenwagen, dat geeft tijd om na te denken. Een volle triathlon wedstrijd bestaat uit 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42,2 km lopen. Dat kost de professionele triatleten al meer dan 8 uur om te voldoen. Ik vraag me regelmatig af wat zij denken, behalve dan het onderdrukken van de pijn.
Vrienden, familie en online bekenden hebben vorig jaar waarschijnlijk al het een en ander gehoord van mij over deze sport. Het plan was hard trainen voor een kwart of halve triathlon deze zomer. Het ging een tijdje heel goed, maar toen kwamen er een paar onvoorziene gebeurtenissen. Geen zware dingen, al het heeft in totaal mijn droomsport wel een jaar uitgesteld. Eerst leerde ik een heel lief dametje kennen, dat verzorgde heel snel een situatie waarin ik vaak uitsluitend in het weekend nog thuis was. Het thuis waar ook de fiets stond. Dat betekende dat het fietsen moeizaam ging.
Als tweede ben ik bij de Dam tot Dam loop mijn hardloopschoenen kwijtgeraakt. Dat zette het lopen op een pauze in verband met de eeuwenoude geldkwestie.
Nu ik met deze twee principes van de sport in de put zat was de drang om te gaan zwemmen ook een beetje weg. Daarbij was ik ook erg druk met het dametje en mijn leven eromheen.
Waarom ik nu het sporten weer volledig op heb gepakt? Geen zorgen, ik ben nog steeds happy in love met mijn dame. Zo veel zelfs dat we samen een appartementje hebben, zodoende zijn we weer bij de eerste zin van mijn introductie. Na het afmaken en finetunen van onze woonplek begon mijn blik weer op de triathlon te komen. Daardoor staat beneden in ons opslaghok nu mijn fiets die elke week flink wat kilometers krijgt te verduren. Daarbij liggen tussen de normale schoenen een, al niet zo schoon meer, nieuw paar hardloopschoenen. En ben ik begonnen met naar ademhappen in het zwembad.
Nu mijn droomsport dan toch echt tot leven blijkt te komen vind ik het ook tijd om een blog te starten. Op deze blog houd ik met een wekelijkse terugkijk mijn trainingen bij, geef ik mijn beoordeling over materiaal en gebeurtenissen in de triathlon wereld, tenslotte komen er verslagen van mijn wedstrijden. Wie weet vind ik in de loop der tijden nog wel meer interessante dingen om over te posten, maar de tijd zal het leren.
Bedankt voor het lezen en wanneer je geïnteresseerd bent in mijn verhaal, blijf dan vooral terugkomen.
Hey Max wat een leuke blog,ik vind het heel knap wat je allemaal doet.
BeantwoordenVerwijderen